نزدیک به یک دهه هست که مهار ترکیب بندی های بسیار شلوغ به گونه ی که ای نظر بصری برای مخاطب قابلیت ورود به اثر و لذت از آن را ایجاد کند ذهن من را به خود مشغول داشته است. چند وجهی بودن مدیوم نقاشی از منظر ایجاد فضاهای سیال و مملو از معنا در حین پروسه ی ایجاد اثر برای من بسیار جذاب هست و در این راستا معمولا خودم را به قالب های خاصی از شیوه ی اجرا برای مدت طولانی ای محدود نمی کنم به گونه ای که حتی در یک مجموعه مانند مجموعه ی اخیر که با محوریت موضوعی پر پیچ و خم مانند ترکیب بندی فرش ایرانی می باشد، از تلخیص گرفته تا پرداخت های دقیق در اجرا بهره برده ام و جای دارد در این راستا از تمامی بزرگان و عزیرانی چون بابک اطمینانی، نصرت الله مسلمیان، بهرنگ صمدزادگان و استاد ارجمندم در بحث های تکنیک استاد مرتضی کاتوزیان که دوره هایی بعضا مفصل و یا کوتاه در خدمت هر یک از این عزیزان و بسیاری عزیزان دیگر که ذکر زحماتشان در این خلاصه  گفتار نمی گنجد تشکر و قدردانی نمایم.