موزه‌ی هنر معاصر سانتاباربارا از تاریخ ۱ آبان تا ۱۹ دی ماه سال ۱۴۰۰ آثار روشا یغمایی، هنرمند ساکن لس‌آنجلس را با عنوان «بی‌خانمان‌ها» به نمایش می‌گذارد. کیوریتینگ این نمایش بر عهده الکساندرا تری، رییس بخش کیوریتینگ این موزه است.
یغمایی در شیوه‌ی مجسمه‌سازی خود از متریال دور ریخته‌شده بهره می‌برد و بن‌مایه‌های دگرگونی و بیگانگی را به چالش می‌کشد و با ساختن مجموعه‌ای از اشیا خردشده  احساس شکاف از واقعیت را ایجاد می‌کند.
آثار او ناخودآگاه از کاوش هویت او به عنوان یک ایرانی‌آمریکایی نشأت می‌گیرد.
در آثار اخیر یغمایی «پس از تصاویر» با استفاده از تصاویر کلاسیک اشعار حماسی شاهنامه به عنوان منبع تصویری، جنبه‌های متفاوت قابل تشخیص در چشم‌اندازها یا شخصیت‌های اسطوره‌ای ایران باستان دچار تغییر می‌شود. متریال‌ آثار یغمایی با استفاده از پویایی نور و فضا، سطوح وضوح از کدر تا شفاف را به بازی می‌گیرد. پس از تصاویر با لایه بندی رنگ‌ها خلق شده‌اند که بافتی موج‌دار ایجاد کرده است. متریال اولیه به علت خطای دید از بین می‌روند که آینه‌ای از چالش‌های خود هنرمند در مجسم کردن فرهنگی است که خود هنوز آن را نشناخته است.
استفاده از سنگ‌های گرانیتی که از خاک کالیفرنیا استخراج شده‌اند، شفافیت رنگ ارگانزا را خنثی می‌کند و با ماهیت زمینی خود تلاش می‌کند بیننده را به واقعیت پیوند دهد، در آثار حجمی یغمایی با فاصله گرفتن از ساختارهای فرهنگی، با نمایش درهم‌پیچیدگی لوله‌ها نظام اتصال و ارتباط را پس از پیکربندی مجدد نشان می‌دهد.
یغمایی با بهره از فرایندهای صنعتی و فنی در شیوه‌ی مجسمه‌سازی خود، مفاهیم آشنا را می‌شکافد، او با استفاده از خاصیت شفافیت رزین و بافت منعطف سیلیکون و در تضاد قرار دادن آن با مواد سختی چون گچ یا فایبرگلاس مفاهیم قابل پیش‌بینی را نقض می‌کند. آثار او در نمایش‌ها اغلب از کنار هم قرار دادن اشیا متلاشی‌شده به وجود می‌آید که محیط ناآشنایی را فرا می‌خواند او بیش از هر چیز به بن‌مایه‌های روان‌گردان علاقه دارد که در بردارنده‌ی احساس ازخودبیگانگی است و با قرار دادن فرم‌های معماری همچون، دروازه، چهارچوب در و دیوارها سعی دارد احساس عبور، دگرگونیِ تله‌پاتیک یا مسخ و خلسه را برانگیزد.