مریم پسیان و سارا سرخیل که هر دو فعالیت خود را از حوزه­ ی هنر و مد آغاز کرده ­اند، با تاسیس گروه «فردا» با شناخت دغدغه­ های روزمره، مجموعه­ هایی با تمرکز بر آینده ­نگری درباره ­ی زندگی مکانیکی، تکنولوژی، شناخت و زیبایی درونی طراحی کرده ­­اند. از نگاه آن­ها لباس فقط برای پوشیده شدن نیست و می ­تواند ضمن بروز شخصیت فردی هرکس، به او جسارت غیرمعمولی بودن نیز بدهد.

در پروژه­ی «خواناتر بنویس تا بهتر تو را در خط ببینم» مریم و سارا سعی می­ کنند در رویکردی بینارشته­‌ای، با ارائه­‌ی ساختارهایی مانند کرم­چاله‌­ها -ساختاری فرضی که نقاط نامتجانس در فضا-زمان را به هم پیوند می‌­دهد- در آثار خود میان­‌بُری در فضا-زمان بنا کنند. در این پروژه­‌ی چندوجهی، حک شدن کلمات نامه­‌ها در بافت لباس‌­ها می‌­تواند بستر مناسبی باشد برای ماندگار شدن اطلاعات و آگاهی موجود درون آن‌­ها که تا حالا از چرخه­ ی خوانش به دور مانده ­اند. صدای خفته ­ی نامه ­ها می‌­تواند با پوشیده شدن بر تن فرد در شهر جریان پیدا کند، هویت منحصربه‌­فرد خود را بازیابد و به بقا ادامه دهد.

چیدمان اتاق شماره‌­ی یک با عنوان «تِسِرَکت» گویی دست­ه‌ای خود را دراز کرده تا اطلاعات و داده‌­ها را به دست مخاطب دهد تا از سرازیری نسیان جان سالم به در ببرند. در اتاق بعدی اما داستان متفاوت است، در «بایگانی» نامه­ هایی نگهداری می­شوند که هیچ‌­وقت به دست صاحبان­شان نرسیده‌­اند و حالا نیز زمان آن نرسیده که به تعالی خوانش برسند. انگار ایجاد وقفه­‌ی آگاهانه در این فرآیند، همانند تعلیق نامه­‌ها در تمام این سال­ ‌‌ها عمل می‌­کند تا شاید در پروژه­‌های آینده‌­ی گروه فردا، این کلمات به دنیای ما راه پیدا کنند.

در اتاق شماره‌­ی سه که «آکاشیک» -آرشیو کائنات که محل ثبت هر فکر، کلام و عملی است که در گذشته، حال و آینده اتفاق می­افتد- نام دارد، فضایی تعامل­ محور شکل گرفته است که مخاطب در آن به واسطه ای می­ماند که با سرک کشیدن در حرف­‌های صاحبان اصلی نامه، مانند نامه­ رسانی کنجکاو در روند خوانش سهیم است. چیدمان به ­گونه‌­ای طراحی شده است که گاهی انتقال معنا را به تعویق می‌اندازد  یا حتی این فرآیند را ناشدنی می ­سازد.

در پاسیو که محور اصلی پروژه است، آستین­ های پارچه­ ای متعدد این چیدمان می­ خواهند پایانی باشند برای انتظار طولانی نامه­ های معلق­ مانده در ابعاد زمان و کلمات حک ­شده در این آستین ­ها به دنبال راهی برای ابراز و هویت‌­یابی خود هستند.

بخش اول نمایش «خواناتر بنویس تا بهتر تو را در خط ببینم» در گالری محسن در فضای «پاسیو» و «اتاق»های پروژه­‌های محسن برگزار می‌­شود و بخش دوم آن که شامل لباس‌­های تک ­نسخه از «فردا دیزاین» است در آواپلت ارائه خواهد شد.