“آدم واره”
فیگور به عنوان انسان از گذشته در نقاشی ایرانی حضور داشته است و این حضور در بیشتر
موارد با ویژگی های تصویرگرایانه در خدمت ترسیم یک روایت داستانی یا واقعه ی تاریخی و
مواردی از این دست بودد است۔
اما از چند دهه ی گذشته و به ویژد با شروع جریان هنر مدرن در ایران شاهد شکل گیری
هنر فیگوراتیوی هستیم که فیگور دراثر۔ به بیان خود در تناسب با تصویر می پردازد و در
واقع به شکلی مستقل و از جنبه های مختلف اجتماعی، سیاسی، روانشناختی و … مورد
بازنمایی قرار می گیرد، در این پروژه سعی شده است از هنرمندان مطرح و مؤثر فیگوراتیو
در دهه ی اخیر۔ آثاری به نمایش گذاشته شود تا مخاطب دراین نمایشگاد به نظاره بخشی
از جلود های بصری و محتوایی این رویکرد مهم در هنر معاصر ایران بنشیند۔


“مهدی راحمی”
بهار ۱۴۰۲