«مجموعه آثار کامران دیبا، تعامل انتزاع و فیگوراسیون ترکیب بندی‌ها را به تحرک درآورده است. تعلیق و چرخش پیوسته عناصر بصری، چندپارگی فضای تصویر، و عقب رفتن و جلو آمدن سطوح که موجب القای بعد می‌شود، از مصادیق این پویایی است. لایه‌ها در حرکت‌اند و اتصالات کوتاه‌مدتی با واقعیت برقرار می‌کنند. تصور شکاف و حفره در تصویر و عمق و پرسپکتیو چند ساحتی به واسطه آرایش برش‌ها ایجاد می‌شود.»
-هلیا دارابی