;
زیبنـده، آن باشـد کـه هـر انسـان پیـش از انجـام هـر کار و عملـی بـه آن نیـک بیاندیشـد و تأملـی چنـد نمایـد...
خوشـبختانه امـروزه در نمایـش آثـار بسـیاری از هنرمنـدان ژرف اندیــش شــاهد پیوســت بیانیــه (اســتیتمنت) هســتیم کــه حاکــی ازدغدغــه هــا و جهــان بینــی و زاویــه ی نــگاه هنرمنــد بـه جهـان پیرامونـش و هـدف و رویکـرد او در پدیـد آوردن اثـر خویـش میباشـد کـه باعث درک و تفسـیر بهتر مـا از اثر خواهد
بـود...
لــذا نمایشــگاه حاضــر حاصــل تــلاش هنرمندانیســت کــه بــا وجـود فـراز و فرودهـای بسـیار و بـا تکیـه بـر تجربه هـای بیـش و کمشـان ، بـر پایـه ی ایـن رویکـرد شـکل گرفتـه اسـت.
آثاریســت مبتنــی بــر نــگاه منحصــر بــه فــرد و متنــوع و گاه گاه متضــاد آنــان کــه برخاســته از درک شــخصی هــر هنرمنــد از جهــان پیرامــون خویــش اســت کــه بــا مــدد از موتیفهــای خطـی ، نقاشـانه بـه تصویـر در آمـده و تـلاش میکنـد کـه هـر چــه بیشــتر مخاطــب را بــه مرزهــای فکــری و دنیــای متفــاوت احســاس و ادراک خــود نزدیــک نمایــد.
امیـد اسـت تماشـای ایـن آثـار بتوانـد دریچه ای هرچنـد کوچک را بـه سـمت تجربـه ای نـو بـرای مخاطب خود بگشـاید.
احمد آریامنش پائیز ۱۴۰۲