بیست سال پیش سمیرا اسکندرفر و حامد صحیحی اولین نمایش دو نفره خود را در گالری لاله
برگزار کردند. این نمایشگاه نگاهی است به بیست سال همراهی آنها و مجموعه هایی با
سوژه مشترک که به نمایش گذاشته اند و پس از آن...
سمیرا اسکندرفر همیشه قادر است که حواس ما را به کنکاش بکشاند. خطوط جسورانه و
رویکرد خارق‌العاده او، به ویژه در به نقش کشیدن پرتره جذاب است آنگونه که مدت‌ها پس از
پایان نمایشگاه، این پرتره‌ها در یاد می مانند. رویکرد تئاتری در کار او و جسارت اش در نشان
دادن جنبه های زشت داستان ها در کنار جنبه های جذاب همان داستان ها- دو روی یک سکه-
او را تبدیل به تصویرساز فوق العاده ای می کند که هست.
فضاهای خاموش، صحنه نمایش های حامد صحیحی است. چشم اندازهای غیرمتعارف از دیگر
عناصر آثار اوست. در جدیدترین سری نقاشی‌های او، حضور انسان پنهان است و صحنه مرکزی
به میدانهای انرژی نیرومندی داده می‌شود که فضای تصویر را پر می‌کنند، بی هیاهو و یارا.
نقاشی های او علی الخصوص در مقیاس های بزرگ، حس وسعت و تنهایی را القا می کنند،
به همان گونه که دراویش مناجات می خوانند. با چشمانی باز، او رویاپرداز باقی می ماند.