ملاقات با توپی که متعلق به هیچکس نبود
نیمی از ما که ناظر بر رشد و پرورش نیم دیگری از مردمان در صحنهی نابرابر روزگار بود، خود را به یاد میآورد و تاب میآورد و ایستاده است به بازآفرینی خود؛  و گذر از تهاجم آنچه میخواهند مطلوب واقع شویم.این چیدمان؛ ملاقاتی است با کودکی تا تاثیر آن بر روال بزرگسالی. تا آنجا که دریافتم؛ این تداوم تکرار شامل زمان، مکان و جنسیت ما نیست.  سمیرا آزاد نام