انهدام سوبژه و رهایی از کالبد هنر سفارشی قاجاری و نزدیکی به ابداع بصری نوین، رخدادی بود که در دوران پسا کمال الملکی جان گرفت.

آیند و روندهای هنری فرا مرزیِ پس از جنگ جهانی و عهد پهلوی اول، باعث کنار نهادن تعهد به سنت بازنمایی و سوق هنرمندان به ظهور هنر آبستره در ایران شد. تجربه‌ی بودن، کشف و شهود درونی در یک نظم فراکتالی و محوریت اُبژه بر پایه‌ی فلسفه‌ی شناخت دکارتی؛ هویتی بود که به خلق اولین آثار انتزاعی ایران انجامید تا در برابر پارادایم‌های موجود آن زمان، قد علم کند.

"هویت" برگزیده‌ای از آثار هنرمندانی است که تداوم‌ بخش هنر انتزاعی هستند و همان گونه که از نام آن، آشکار است؛ در پی آن است که هویت کنونی این هنر را دیگر گونه بازشناساند.

حسن مهربانی

پاییز ۱۴۰۲