در بی کران هستی، همه چیز در تغییر و تحول است. این تغییرات اجتناب‌ناپذیر و دگرگونی پیاپی، در ذهن بیننده، انگاره‌ای پدید می آورد و آنسوی وضعیت موجود، موقعیت متفاوتی می‌سازد. یک موقعیت که امکان بودن در لحظه جدید را فراهم می‌کند.
در گستره زمانی مشخص، تنها برش کوتاهی از این سیر دگرگونی و تغییر مشاهده و درک می شود، زیرا ماندگاری در این وضعیت پایدار نیست و میل به تغییر در زمان و مکان دیگری، تصاویر، مفاهیم، و درکی نو می آفریند. ادراک‌ ما از این جهان موازی میان خیال و واقعیت ملموس ناشی از تقابل تجربیات درونی، آرزوها، و ناخودآگاه از سویی و تغییرات محیطی و مسائل اجتماعی و فرهنگی از سوی دیگر است.