زیرزمین دستان آثار ملیکا شفاهی (م (۱۳۶۲) با عنوان «لاله» را از جمعه ۱۵ دی ماه ۱۴۰۲ به نمایش میگذارد نمایش تا ۶ بهمن ماه برقرار خواهد بود. هنرمند مجموعه «لاله» را بخشی از کاری گسترده تر با همکاری هنرمندان دیگر زیر چتر گلایل» میداند. دستان آثار هنرمند در را در آرت دوبی سال ۱۴۰۱ نمایش داده بود. آثار او همچنین در نمایش لبه ی نرم تیغ نسخه ی ۲ (۱۴۰۲) در گالری زال تورنتو نمایش یافته است. «لاله» اولین نمایش انفرادی او با دستان است. ملیکا شفاهی (م ۱۳۶۳ تهران بین تهران و پاریس کار و زندگی میکند مدرک لیسانس خود را در رشته ی عکاسی از دانشگاه هنر تهران (۱۳۸۸) و در رشته ی هنرهای زیبا و تزئینی از مدرسه ی عالی هنرهای زیبا مونپلیه (۱۳۹۱) و

فوق لیسانس هنرهای زیبا از مدرسه ملی هنرهای زیبا لیون (۱۳۹۳) دریافت کرد او با عکاسی ویدئو و چیدمان کار میکند. آثار ملیکا شفاهی تحت تأثیر مضامین اجتماعی و از طریق زیبایی شناسی جسورانه و منحصر به فرد چند فرهنگی شکل میگیرد. در مجموعه «لاله» (۱۴۰۲)، هنرمند به تجربه مواجهه با گل گلایول در کودکی اش مراجعه میکند گلایول را بر پیکره شهدا جنگ ایران و عراق (۱۳۵۹-۱۳۶۷) یا در مقابل مجریان تلویزیون در برنامه های خبری ورزشی و کودک و نوجوان در مجالس عروسی و عزا میبیند. حتی خاطره آزمایشگاه شیمی دبیرستان با گلهایی که برای رنگ کردن در مرکب قرار داده بود برایش زنده میشود در این مجموعه شفاهی به نقش گلایول در حافظه ی جمعی میپردازد. اهمیت نمادین گلایول شمشیر در ریشه لاتین و نماینده ی قدرت نیرو و استقامت پس از جنگ آن را به عنصری از زیبایی شناسی دولتی بدل کرد و به این ترتیب از استتیک لایه اجتماعی ای که هنرمند خود را از آن میدانست فاصله گرفت. دوختن گلهای کاغذی با مروارید رنگ آمیزی شان و چیدمان عکسها به کنشی مراقبه گونه بدل شد. زیستن با گلایول کاشتنش در باغچه رشد دادنش چیدنش برای عکاسی و نظاره کردن پژمرده شدنش بخش جادویی این مجموعه بود. در «لاله» بر خلاف مجموعه های پیشین که در خارج از استودیو هنرمند شکل میگرفت در دوران عزلت کرونایی مکان کار و زندگی هنرمند یکی شد با استفاده از رسانه های مختلف ماژیک روی طراحی چاپی، ترکیب مواد عکاسی دیجیتال و ویدئو گلهای او قالبهای پدیدارشناسی مختلف به خودشان میگیرند.