مجموعۀ انتزاع مسطور بر اساس پیوند خطوط کهن و ترکیبِ رنگ در بستری انتزاعی با برداشتن و نزدیک کردن مرز رنگها شکل گرفته است. خطهای نخستین به نوعی اندیشهنگار بودند و با گذر زمان و رفتن به سوی آوانگاری و الفبایی شدن توانستند به ثبت بهتر زبان در بستر نوشتار از طریق خط کمک کنند. گفتنی است ایران و بسیاری از کشورهای خاورمیانه، سابقۀ طولانی در زمینۀ خط، ابداع و تغییرِ شکل آن دارند. در مجموعۀ فرناز رضائی نیز، خطوط کهن با درهمآمیختگی نشانی از امتزاج معنا و انتزاع آن دارند، گویی زبان در بیان شفاهی خود دارای نحوی متفاوت از بیان نوشتاری است و بیان نوشتاری برای ابداع فرمهای زیباییشناختی مستلزم تغییر در نحو رنگها، خطوط و ترکیبهاست. آمیختنِ خط و نقاشی در مجموعۀ انتزاع مسطور، نشانی از پیوند ناگسستنی این دو دارد: نخستین خطوط برای بیان اندیشه از شکلها و نقش آنها بهره میجستند و در این مجموعه نیز، بیان اندیشه با بستر خط به سوی گونهای انتزاع حرکت کرده که ناشی از کشف روابط پیچیدۀ انتزاعی در صحنۀ واقعی و بستر طبیعت است