تریلوژی رنگ

در قلمرو بیان هنری، رنگ ها به عنوان زبانی پویا عمل می کنند که از طریق آن احساسات، روایت ها و تجربیات آشکار می شوند. تریلوژی رنگ عنوان پروژه­ای­ست که به پیچیدگی رنگ ها می پردازد و سه پالت رنگی آبی، قرمزو سفید را مورد بررسی قرار داده و هر پالت رنگی نمایشگاهی گروهی با روایتی مستقل دارد و در تلاش است تا با استفاده از سه رنگ انتخابی و روایتی مرکزی، خوانشی امروزی از این رنگ­ها ارائه  کند.

پالت سفید

در تاریخ هنر مجموعه‌ای متشکل از چهارده نقاشی از فرانسیسکو گویا وجود دارد که به نقاشی های سیاه مشهورند و در اواخر عمر، احتمالاً بین سال‌های 1819 تا 1823، خلق شده اند. این آثار مضامین هولناکی را به تصویر می‌کشند و به نوعی ترس او از دیوانگی و نگاه تیره اش به انسان و انسانیت را منعکس می‌کنند.

گویا با ضربات قلم موی خود مخاطب را با بخش اهریمنی ذات انسانی مواجه میکند. همان بخشی که ویرانی به همراه دارد و با خشونت آمیخته است. نقاشی های سیاه به عنوان یادآوری آشکار از شکنندگی زندگی و واقعیت های خشن جهان هستند.

در پالت اول از این سه گانه رنگ کارهایی پیرامون زخم و تروما به نمایش درآمدند. در پالت بعدی با ارجاع از پریودِ آبی پیکاسو نوعی افسردگی با رنگهای آبیِ ایرانی در فضای نمایشگاه چیدمان شدند. نهایتا پالت سفیدِ هنرمندانِ نمایشگاه آخر سیاه و تیره شده است.

 و سیاه رنگی ست غیر قابل انکار که لکه هایش اوراق کتابهای تاریخ گذشته را پر کرده و تصاویر اخبار این روزهای دنیا هم مدام با این رنگ همنشین است.

بصیر حسین بر