سیروس 
چند وجهی است!

گاهی در آسمان دل و زمانی
در لایه های فراموش شده گل….
با‌ نگاهی سر به فلک کشیده !!
همچون کبک های بیقرار و سرفراز شکفته از برف های به جان خفته!!

نور و نوایش !!
انسان را به گلستان عشق می برد!!
با گلبانگی از افکار دلان….

جائیکه در آغوش جان پرندگان عاشق !! نغمه وفا ….
و آوای صفا …
سر به کهکشان دل ها می کشد!!
و انسان و دل اش را !!
بر بستر نگاهش !!
به طغیان
 و آرام می سپارد!!
و….

جهانگیر فضائلی