در این مجموعه، آثاری با تکنیک اکرلیک روی بوم را از این هنرمند می‌بینیم. استفاده از رنگ‌های تند و کنتراست رنگی شدید نخستین چیزی است که توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند، این در حالی است که عنصر غالب آثار، فیگورهای انسانی در حال خواب هستند، که تراکم آن‌ها در کنار هم و ترکیب‌بندی‌های نسبتا نامعمول آثار، از مشخصات بارز این مجموعه است.همچنین فیگورها در پس‌زمینه‌ای نامتعارف و نامناسب برای خوابیدن قرار گرفته‌اند. هنرمند آگاهانه شخصیت‌هایش را چنان پرداخت کرده که با وجود دقت در تصویرکردن چهره‌ها و بدن، هویت آن‌ها چندان مشخص نیست؛ اگر هم هست، هویتی معمول و آشنا نیست. هویتی است نه نژادی، نه جنسی و نه اجتماعی، اما هویتی‌ست انسانی. پس‌زمینه در بعضی آثار مانند تخت‌‌خوابی پر از رنگ با نقش‌های انتزاعی یا الهاماتی از تاریخ هنر، از سزان گرفته تا هولباین تصویر شده. همین امر امکان مشخص پنداشتن هویت مکانی را هم غیرممکن می‌سازد.
این خواب، این خستگی مفرط و همه‌گیر در نقاشی‌ها، ایده‌ی محوری آثار این مجموعه‌ی‌ بنی‌اسدی است. هنرمند خود می‌گوید:

«برای انتخاب عنوان نمایش "خواب‌ها" تردید داشتم. همه‌ی منظور من از نقاشی با چنین موضوعی، ساختن ترکیب‌بندی‌هایی بود که کمتر به آن‌ها پرداخته بودم و فرصتی بود برای من تا به تجربه‌های تازه‌ای که در ذهن داشتم بپردازم. اما انتخاب این نام، خواب‌ها، برای من کامل نبود و به ناگزیر عنوان انگلیسی “Exhausted Sleep” را برگزیدم زیرا در توضیح اولین عکسی که برای نقاشی ـ از روی آن ـ انتخاب کردم این اصطلاح آمده بود و منظور مرا به درستی می‌رساند.»

تاکید هنرمند بر خواب است، چه این خواب نشانی از عدم توجه باشد و نقد شود، چه این چشم بستن تنها انتخاب این دوران باشد و ستوده شود.