میان لحظاتی که هردم از نو غمی به مبارکباد می آمد! 
جان را می فرسود! 
و از آن گریزی نبود! 
تنها تماشای باغ و بستان و طبیعت بی جان
 مرهم دل بود و تسلای خاطر 
و مژده ام می داد که:
 چنان نماند، چنین نیز هم نخواهد ماند. 

مجموعه حاضر میانه سال های  ۹۸ تا ۱۴۰۲ پدید آمد.
باشد که به وقت تماشا 
شادی بیاورد و غم بزداید. 
الهام صمدی