دیدن مشاهده کردن و دیده شدن نقشهایی است که در مواجه با آثار این نمایش در مخاطب برانگیخته میشود. مجموعه ی پیش رو بیش از هر چیز به چشم موقعیت و نقش آن در نگاه کردن و دیده شدن و کارکردش در ایجاد یک نقطه ی کانونی در مواجهه با سوژه ی انسانی میپردازد. چشم با حضور عینی خود در آثار و در موقعیت مواجهه ی مخاطب مرکز تعامل محسوب شده نقطه ای برای تحلیل رابطه ی میان عناصر تصویری دیگر به وجود می آورد.