در بزرگراه اطلاعاتی ایستاده‌ام و می‌خندم - -

چیدمان توسط رها رئیس‌نیا و مارتین ژرمان

  برگرفته از مانیفست هنرمند فقید یوناس مکاس، این نمایشگاه در تجلیل از انرژی بی‌پایان کار گروهی و دوستی از یک سو و – تاکید بر – لحظه‌های تامل و سکون از سوی دیگر شکل گرفته است. نقطه‌ی آغاز این دوگانه، در تقابل بین تاریکی و نور، به‌عنوان شرط ضروری برای وجود تکنولوژیک تصاویر نهفته است.

مانیفست ضد-۱۰۰ سال سینما توسط یوناس مکاس هم‌زمان با صدمین سالگرد سینما (۱۹۹۶) در پاسخ به تاریخ‌ رسمی ارائه‌شده تحت سطله‌ی سرمایه، فرم‌های کوچک سینما، سینمای مستقل و آوانگارد را گرامی می‌دارد.

 این نمایشگاه که به ‌صورت ارگانیک طی دو فصل و در چند بخش شکل می‌گیرد؛ جشن تصاویری عشایری خواهد بود که به سرعت صدا سفر کرده‌ و سپس به عناصری تبدیل شده‌اند که هم لطافت و هم سختی در بر دارند و استعاره‌ی صدا را به‌عنوان پدیده‌ای که همه چیز با آن آغاز شده فراموش نمی‌کنند. با ارائه‌ای گسترده از آثار هنرمندانی از شرق دور تا غرب، فعال در زمینه‌هایی چون فیلم‌، ویدئو، صدا، چیدمان، طراحی، عکاسی و شعر، طنین تجربه‌ی جهانی بشر از تهران به گوش می‌رسد.

 رها رئیس‌نیا، هنرمندانی را برای فصل اول نمایشگاه گرد هم آورده است که همگی به نوعی با مفاهیمی که مکاس در مانیفست خود بیان کرده، هم‌سو هستند. این افراد دوستانی هستند که رئیس‌نیا در طول سال‌ها زندگی و کار در نیویورک با آن‌ها آشنا شده و شخصیت، نگرش و پذیرش بی‌وقفه‌ی آن‌ها از ناشناخته‌ها، تأثیر عمیقی بر او گذاشته است. این هنرمندان سبک زندگی و موضعی اخلاقی را دنبال می‌کنند که هدف آن حفظ استقلال در برابر هنجارهای پذیرفته‌شده‌ است. کار آن‌ها با موسیقی، فلسفه، شعر، علم، اکولوژی، سینما و تاریخ پیوند خورده و ویژگی‌هایی مانند ریتم، لطافت، فضا و طنزی ظریف دارد. برخی از این آثار، در تاریکی مالیخولیایی فرو رفته‌اند و حسی آخرالزمانی‌ای را القا می‌کنند، در حالی که هم‌زمان حس آزادی و جدایی از دنیای روزمره را نیز به همراه دارند. این آثار سکون و اندیشه را برمی‌انگیزند و تخیل را به سویی آزاد هدایت می‌کنند.

در فصل دوم نمایشگاه، کیوریتور مارتین ژرمان با ارائه‌ی آثار هنرمندان دیگر به گسترس ویژگی‌ها و مفاهیم طرح‌شده در فصل اول خواهد پرداخت و گفت‌وگویی غیرمنتظره و پرشور را ایجاد می‌کند.

 هنرمندان: یوناس مکاس، رها رییس‌نیا، اندرو چاک، پیپ چودورف، مارتا کلبرن، میلتن کروز، آلبرت هرتر، اندرو لمپرت، جین لیوتا، تیمو ون لویک، پانایوتس موریدس، جردن مینتزر، جیسون بابک محقق، استوم سوگو و یوستینا زاکوکایتس