نجف دریابندری جایی؛ زنان را نیمه برتر بشریت می‌نامد. نرگس، مجموعه‌ای است از فن‌ها و هنرها، کنجکاوی او در عرصه‌های متعدد و متعدد از او آدمی متفاوت و خاص ساخته، کسی که دغدغه رشد و سلامت و آرامش برای خود و دیگران در حد تام و تمام دارد، بماند که در این زمینه‌ها صاحب سبک و حرف هم است، گذشته از این‌ها او در وادی هنر که بسیار پر پیچ و خم است، سرگردان نیست، می‌نویسد، عکس می‌گیرد، نقش می‌اندازد و نقاشی می‌کند، می‌دوزد و...
دوختن خود به تنهایی عرصه و مدیایی عجیب است، تا کارهای متعدد او را نبینید شاید ذهن‌تان به سمت تکستایل برود ولی نه، نخ و سوزن، پارچه‌ای با مهر برای بوم انتخاب شده، چنان شاعرانه در هم آمیخته‌اند که حتا فکرش را هم نمی‌شود کرد، نرگس، سوزن، نخ و انگشتان کیمیاگرش، چنان پارچه و دوخت را به هنر مبدل کرده که تصورش هم تا کارها را نبینید سخت است. 
به هر حال تابلوها همان‌طور که از دور خودنمایی می‌کنند، از نزدیک هم با متنی که با دقت انخاب شدند و در ایشان نقش بسته، شما را مجذوب خواهند کرد. 

نرگس -در این نمایشگاه که _بدن_ نام دارد- دوختن را و نخ را و سوزن را به زایش و زنانگی پیوند زده. 
از او طرح و دوخت‌های دیگری که دلم را برده‌اند نیز دیده‌ام که در این نمایشگاه نیستند. 
این کارها را با اندکی تأمل ببینید تا عمق و حس‌شان نمایان شود، می‌دانم که دلنشین خواهد بود. 
در تمام آن‌چه از او دیده‌ام، زنانگی و مهر و زایشی لطیف وجود دارد. تابلوها علاوه بر جذابیت‌های دیداری، متن و محتوایی مملو از مهر دارند، باشد که زینت خانه‌های‌مان باشند.

روزبه زهرایی، مهر ١۴٠٣