این مجموعه آثار علیرضا نکویی، اتودهایی برای عدن است؛ باغ‌های ایرانی که نه در گذشته، بلکه در نقشه‌ای از شهر آرمانی ما بازتاب می‌یابند. هنرمنذ عناصر مختلفی از فضا و زمان را در کنار هم قرار می‌دهد تا بیننده را به تاملی درباره‌ی واقعیت‌های زیست‌محیطی و ارتباط آن با تاریخ دعوت کند. به غم ظاهر اتوپیایی، این مجموعه تاکید دارد که عدن، نه به عنوان مقصدی آرمانی، بلکه به مثابه امکانی برای بازاندیشی و بازسازی تعامل ما با جهان پیرامون وجود دارد.