;
اﯾﻦ ﭘﺮوژه در راﺳﺘﺎی ﻣﻄﺎﻟﻌﻪاﯾﺴﺖ در ﺑﺎب ﻣﻌﻀﻞ ورﺷﮑﺴﺘﮕﯽ آﺑﯽ و ﺗﺒﻌﺎت آن ﺑﺮ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ
و زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮدم اصفهان و داﻣﻨﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات و ﮔﺴﺘﺮش ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻧﺎﺷﯽ از آن.
ﻋﮑﺲھﺎی ﭘﺮوژه ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻣﮑﺎن ﻧﮕﺎریھﺎﯾﯽ اﺳﺖ از ﺑﺮﺧﯽ ﭼﺸﻢ اﻧﺪازھﺎی زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ شهر
ﮐﻪ در ﻃﯽ ﺳﺎلھﺎی اﺧﯿﺮ ﺑﺎ ﺷﺘﺎب در ﺣﺎل ﻓﺮوﭘﺎﺷﯽ و وﯾﺮاﻧﯽ ھﺴﺘﻨﺪ و در واﻗﻊ مواجهه اﯾﺴﺖ ﺑﺎ
راﺑﻄﻪ و رﻓﺘﺎر اﻧﺴﺎن ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ اﻃﺮاف ﺧﻮد و ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮات ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﻏﯿﺮﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻋﻮاﻣﻞ
ﺳﯿﺎﺳﯽ ،اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﺑﺮ زﯾﺴﺖ ﺑﻮم و ﻓﺎﻋﻠﯿﺖ ﻣﺤﺮزآنه در ﺗﻐﯿﯿﺮات و دﮔﺮﮔﻮﻧﯽ ﻣﮑﺎنھﺎ.
از اﺻﻠﯽﺗﺮﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻧﺎت ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار دھﻪ ۴۰و ۵۰ﺷﻤﺴﯽ ،ﮔﻔﺘﻤﺎن «ﺑﻮﻣﯽﮔﺮاﯾﯽ» و ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ آن
«ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﯾﺸﺘﻦ» در ﻓﻀﺎی روﺷﻨﻔﮑﺮی اﯾﺮان ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﺑﻪ زﻋﻢ ﺧﻮد آن را ﭼﺎره و
آرﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻨﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﻌﻀﻞ ﻏﺮب زدﮔﯽ و ازﺧﻮدﺑﯿﮕﺎﻧﮕﯽ ﺟﺮﯾﺎن ﺣﺎﮐﻢ .از مهمترین
ﻣﺆﻟﻔﻪ٬ھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺰو ﺧﻮاستههای اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻮد ،ﻣﯽﺗﻮان ﺗﻼش ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﻔﺎﯾﯽ،
اﺳﺘﻘﻼل ﻏﺬاﯾﯽ و ﺗﻮﺳﻌﻪی ﮐﺸﺎورزی ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺎﯾﺤﺘﺎج در داﺧﻞ ﮐﺸﻮر را ﻧﺎم ﺑﺮد .ﭘﺲ از
اﻧﻘﻼب ۵۷اﯾﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ و ﺳﯿﺎﺳﺖھﺎی ﮐﻼﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺪار ﺧﻮدﮐﻔﺎﯾﯽ
ًﺧﺼﻮﺻﺎ در ﮐﺸﺎورزی ﭘﯽ رﯾﺰی ﺷﺪ و دﺳﺘﻤﺎﯾﻪ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﺑﺮای ﻣﺼﺮف ﺳﯿﺎﺳﯽ و ﺷﻌﺎر ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﺣﻔﺮ ﭼﺎههای ﻋﻤﯿﻖ و ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻋﺪم ﺑﺎرﮔﺬاری ﺑﯿﺶ از ﻣﯿﺰان ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﺮ
رودﺧﺎﻧﻪھﺎی ﺟﺎری ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن ﻧﯿﺰ ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﻌﻠﻖ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ .ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ در
ﻃﯽ چهار دھﻪ اﺧﯿﺮ ﺑﺮداﺷﺖ ھﺎی ﺑﯽ روﯾﻪ آب و ﮐﺸﺎورزی ﺳﻨﺘﯽ ﺑﻪ ھﻤﺮاه ﺳﯿﺎﺳﺖھﺎی آﺑﯽ ﻧﺎدرﺳﺖ
ﺣﺪ زﻣﯿﻦ و اﯾﺠﺎد ﻣﻌﻀﻞ ﻓﺮوﻧﺸﺴﺖ و ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺗﻨﺶھﺎی آﺑﯽ ،ﺧﺸﮑﯽ رودﺧﺎﻧﻪھﺎ ،ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ﺑﯽحد زمین
ﻣﻌﻀﻞھﺎی دﯾﮕﺮی ﺷﺪه ﮐﻪ ﺣﺘﯽ اداﻣﻪ زﯾﺴﺖ در ﺑﺴﯿﺎری ﻣﻨﺎﻃﻖ را دﭼﺎر ﺑﺤﺮان ﮐﺮده اﺳﺖ.
ھﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﻌﺪازظهر ﻣﯽ ﮔﺬرد
ﺑﻪ آنها ﮐﻪ
ﺑﻪ ﺷﮑﺎر ﮐﺒﻮﺗﺮان ﭼﺎھﯽ ﻣﯽروﻧﺪ
ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ:
اﻧﺪوه ﺑﻌﺪ ﺧﻮاھﺪ آﻣﺪ
ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ اﻧﺪوه.
ھﻤﭽﻨﺎن ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ظهر ﻣﯽ ﮔﺬرد…
ﺑﯿﮋن الهی
شهرام اﺣﻤﺪزاده ﺗﺮﮐﻤﺎﻧﯽ ،دیﻣﺎه ۱۴۰۳