این نمایش با همکاری گالری عصر تهران برگزار می‌شود.

هنرمند شیفته طبیعت افق بی انتهایی را در می یابد که او را تا ابد کفایت میکند مواجهه و مداقه مداوم در عناصر متفاوت آن چه نقشها که عیان نکرده و چه شعرها بر زبان جاری نساخته است.

رضوان صادق زاده هم از همین هنرمندان شیفته طبیعت است. او که سال ها نسبت انسان و طبیعت را موضوع کار خود قرار داده حالا به گونه ای دیگر و در غیاب انسان این معنی را پررنگ تر جلوه میدهد گویی که همچون بیدل شاعر چنین میاندیشد که طبیعت چون رسا افتد به معنی بیشتر پیچد

درختان رضوان که در عین سادگی به یکدیگر پیچیده اند منظر شاعرانه ای از حضور هستی را عیان میکنند درختانی که در امتداد ابدی خود همواره نوید بخش بهاری از پی زمستان بوده و هستند در کنار سنگهایی که بنیان هستی بر آن سوار شده و پرندگانی که گویی از دل این سنگها جان گرفته و در باغ نشسته اند باغ و پرنده رضوان امید به زندگی را سرودی دوباره میخواند

زروان روح بخشان