مجموعه آثار نقاشی حبیب‌الله صادقی، نماینده «زبان بصری انقلاب» به حساب می‌آید؛ چراکه ماحصل زیست مجاهدانه در هنر انقلاب بوده، نه مسیری از سر تفنن. صادقی در این راه با ورود مسئولانه به عرصه جنبش هنر انقلاب، بی آنکه تعلقی به چارچوب و تعاریف متعارف هنری داشته باشد، برای بازکردن گره‌های کور جامعه‌اش دست به کار هنر زد. از این رهگذر، یعنی روزآمد ساختن موضوعات انقلابی در نقاشی، او توانست هنر انقلاب اسلامی را از انحصار در «هنر تاریخی» درآورد و به نوعی «هنر اجتماعی» نزدیک سازد.

کیانوش معتقدی