“مایه اصلی اشعار من رنج من است." نیما یوشیج جایی بین حدیث نفس و اعتراف وجود دارد که بازتابش روی کاغذ درونم را تزکیه می کند با هر وسیله ای بتوانم بیان می کنم، فرصتی برای تزئین نیست، مسئله باید بیان شود، گویی خنیاگر یا چامه سرایی نقال و بیانگر خوف و رجا و مکاشفات سطحی یا عمیق من است، اتفاقی کوچک و جزئی از ضد بازیگران استمداد می طلبد تا خود را در قواره مسائل فلسفی بزرگ نشان دهد، یا برعکس مسئله ای بسیار عمیق در قالب اتفاقات روزمره بیان میگردد، در واقع این مجموعه عرصه ای تئاتر گونه برای روایت دراماتیک زندگی من است.