;
در چند سال اخیر برخی از هنرمندان خوشنویس تحت تاثیر کارویژه ی خلاقه ی کالیگرافی -در دیگر زمینه های تجسمی- آزمون و پویش های تازه ای را چه در حوزه محتوا و چه در ریخت آغاز کرده اند و عموما آنچه از رهاورد آن ها ایفاد شده، مبتنی بر نوعی استفاده غیر متعارف خط در مدیوم هایی ست که پیش از این جسارت استفاده از آن ها در سوابق کالیگرافی مدرن ایران دیده نشده است. ممکن است دامنه ی این تجربیات در مقایسه با تحولاتی که در نقاشی و مجسمه شاهدش بوده ایم چندان ساختارشکن محسوب نشود اما اگر روحیه ی سترون و محافظه کار جامعه ی درگیر با خوشنویسی را بشناسیم، ابعاد دگرگون کننده ی این جریان نو را با تامل افزون تری خواهیم نگریست.