خاطرات غیر جمعی دعوتی ست به دیدن و لمس کردن آن چه از نظر پنهان مانده است؛ خاطراتی پراکنده شخصی و شکننده که در سکوت زیسته اند بی آنکه محو شوند.
پارچه هایی که در این مجموعه به کار رفته اند اغلب از دل خانه ها و پستوهای کمدهایی گردآوری شده اند که خود نشانه ای اند از زیستن خاموش و حافظه هایی بی صدا بافتهایی که گویی لایه هایی از زمان را در خود نگه داشته اند دوختن برای من شیوه ای ست برای اندیشیدن با دست راهی برای به یادآوردن و روایت کردن بی کلام در سکوت اما پر از حضور این مجموعه نه بازسازی که بازنمودی از خاطراتی ست که در گذر زمان دوام آورده اند.