گالری اُ در سومین همکاری خود با بویه سادات نیا (م. ۱۳۶۰ تهران نمایشی انفرادی از نقاشی های ترکیب مواد وی با عنوان پالیمسیست را به نمایش می گذارد.

پالیمست به معنای کتیبه با نوشته ای نو بر روی محوشدگیهای نوشته ای کهن است. این اصطلاح در معماری برای توصیف بنا یا شی تاریخی به کار میرود که هر چند در زمانهای بعدی تغییر یافته یا جایگزین شده اما ردپا و تاثیر لایه های پیشین آن هنوز قابل مشاهده است و به طور ناگزیر بر خوانش معاصر آن اثر میگذارد این دیدگاه هم در مفهوم آثار این مجموعه و هم در فرایند خلق آن به وضوح مشهود است.

علاقه ی سادات نیا به هنر فرهنگ و ادبیات ایران او را همواره به کاوش در نقاط طبیعی و بناهای تاریخی رها شده ی ایران سوق داده است. این بازدیدها تلاش هنرمند برای پرورش سلیقه ی بصری و چشم اندازی شخصی است که میراث پیشینیان را به شکلی ناخودآگاه در انتخاب های فرمی هنرمند بروز میدهد. تکنیک خلق این آثار اکرلیک است که سادات نیا در ترکیب با پودر گرافیت جوهر پودر رنگ و دیگر مواد به کیفیات مورد نظر خود در آن دست یافته است. تمهیداتی چون پوشش اثری قدیمی با لایه های نازک و شفاف رنگ و ایجاد لایه های جدید به خلق این آثار از دل آثاری قدیمی تر منجر شده است.

این مجموعه که در طول سه سال گذشته شکل گرفته امتدادی از حساسیت های هندسی آثار پیشین اوست. در برخی آثار برخوردی متفاوت با فرم و رنگ به چشم میخورد که هم زمان انسجام مفهومی را حفظ کرده است حضور پررنگ تر فضای خالی این بار با استفاده از طیف رنگی محدود و پرکنتر است و تجسم همزمان هستی و نیستی با بهره گیری از قلم نوک نقره به تصویر کشیده شده است. سادات نیا از خلال این تدابیر به توصیف رد دخالتهای انسان در دگردیسی محیط پیرامونش میپردازد با وجود ظرفیت نمادین رنگها هنرمند از تحمیل معنا پرهیز میکند؛ او به جای آن که به واسطه ی رنگ احساس مخاطب را هدایت کند فضایی خنثی و باز ایجاد میکند تا دریافت برآمده از مواجهه ی شخصی باشد. در نهایت پالیمیست دعوتی برای تامل در زوال خاموش چشم اندازهای ایران است.