;
شیرین عالی (متولد ۱۳۶۳) دانشآموخته کارشناسی زبان فرانسوی، کارشناسی ارشد فلسفه هنر و دکتری پژوهش هنر است. وی جزو منتخبین دو دوره مجله Artist Portfolio بوده و پیش از این نمایشگاهی انفرادی با عنوان «خاکستر نسیان» (۱۳۹۴) برگزار نموده است و این دومین نمایشگاه انفرادی اوست.
در مجموعه حاضر قصههایی از حافظه جمعی، اسطورهها، آیینها و خیالهای گمشده جان میگیرند. هر یک از آثار قصهای را روایت میکند که ما ناظر لحظهای از زیست خیالی شخصیتهای درونشان هستیم. بدنها بدل به معبدهایی میشوند برای گل و گیاه و نقوش فراموش شده، چهرهها در خواب عمیقی فرو رفتهاند، گویا صدای زمان را از پس پردهای نازک و مبهم میشنوند. شمایلهای افسانه گون کهن، اسیر در بازی آرایهها نمایانگر شخصیتهایی هستند که هر یک در میانه نمایش قصه خویش، بازیگوشانه لحظهای ما را مینگرند و اینجاست که ما به ورطه ماجرای پر پیچ و خم آنها فرا خوانده میشویم. نقاشیها گفتوگوییاند با گذشته اما نه گذشتهای تاریخی بلکه گذشتهای رویایی، آنچه شاید هرگز رخ نداده اما در خیال نسلها نقش بسته است. رنگها و فرمها در کنار نوعی بیان شخصی و شاعرانه به جهان میان خواب و بیداری شکل میدهند؛ جایی که افسانه حقیقت است و بیداری نوعی فراموشی. شاید هر یک از ما به سان این شمایلها درون قصهای گرفتار آمدهایم، چه بسا آیندگان از ما افسانهای بسازند. این مجموعه دعوتی است به ایستادن نگریستن و شنیدن صدای آنچه زمانی باور داشتیم حقیقت است.