دیوارهای اتاق محدود نیستند؛ آن ها پر از صدا، نور و سایه اند خانه نفس می کشد، گوش می دهد، به » یاد می آورد . در سکوتش، هر قدم و هر زمزمه، جزئی از بافتی نامرئی می شود . ایمن ! ایمن ! ایمن ! نبض «.خانه به تندی می تپد ــ گنجی مدفون، نوری در دل
ــ ویرجینیا وولف، رمان موج ها 1931