«ازدحام» در این مجموعه نه صرفاً به‌عنوان تجمعی فیزیکی و تصویری درهم فشرده، بلکه به‌مثابۀ کیفیتی زیباشناختی و پدیدارشناسانه در بطن ادراک ظاهر می‌شود. فیگورها، خطوط، اشیاء و نقش‌مایه‌ها متراکم می‌شوند و فضایی را به وجود می‌آورند که در آن مرز میان جزء و کل و میان هماهنگی و بی‌نظمی، سیال می‌گردد. هر یک از عناصر موجود در آثار، در هیئت انباشت بر سطوح، درونِ شبکه‌ای از درهم‌تابیدگی و هم‌زیستی عمل می‌کنند و در مواجهه کیفیتی به مخاطب متبادر می‌کنند، که گاه به‌جای آرامش و وضوح، حیرت، سرگیجه و تأمل برمی‌انگیزد و هر آنچه در نگاه نخست کثرتی بی‌سامان می‌نماید، در لایه‌های عمیق‌تر، «جان‌بخشی درونی» را عیان می‌سازد.
هنرمندان حاضر در این نمایشگاه، با شیوه‌های متنوع خویش، ادراک ما را نسبت به کثرت و تجمع، بازآفرینی و گسترش می‌دهند. در این آثار، هنرمندان کیفیتی می‌آفرینند که نه در سادگی و توازن، بلکه در تراکم معنا می‌یابد در نتیجه، زیبایی در قالبی نوین پدیدار می‌شود و باری این انباشت تا مرز تعلیق معنا نیز پیش می‌رود. 
سعادت افزود