«هر چهره، جلدی است که تنها آغاز را نشان می‌دهد؛
و درون انسان، کتابی است که سکوتش را باید ورق زد.
کتاب، برای من صرفاً یک شیء نیست؛ موجودی زنده است که با خوانده شدن، بخشی از ذهن و حافظه‌ی ما می‌شود.
همان‌گونه که کتاب در فرایند خوانده شدن معنا می‌یابد،
انسان نیز تنها از رهگذرِ تعامل و هم‌زیستی فهمیده می‌شود.»

مجتبا شعبانی – ۱۴۰۴