گالری شمیس
مانند همیشه در کوچههای خلوت قدم میزنم. سرم را بالا میگیرم و در میان شاخههای درختان، گرمای قلبی سرخ و تپنده نگاهم را به اعماق ذهن درختان میبرد. آنجا که آواز پرندهها با لکههای رنگین، یک سمفونی از رنگها در ذهن من برجای میگذارند.
