هر روز، زندگی را با دست هایم لمس می کنم— با نخ، با رنگ، با پارچه.
لحظه ها، و آن چه می گذرد، آرام آرام در تار و پود جاری می شود.
نه برای ایستادن، که برای ادامه دادن.
نه برای بازگویی، که برای زیستن.
این مجموعه از روزهایی شکل گرفته که بی وقفه گذشته اند و بی وقفه بافته و دوخته شده اند