;
گالری زاغ بنفش
چهره های پنهان
وقتی بیجانها سخن میگویند، عکسها زبانشان میشوند. عکسهای من اعترافات یک ذهن تنها هستند؛ سایههایی که جسارت دیده شدن یافتهاند، فضاهایی که به پرترههای تازه بدل شدهاند، و فرمهایی که از ترس مواجهه با واقعیت دگرگون شدهاند. در دنیای من، فرمها جسم جامد ندارند؛ مانند موم در برابر آتش احساسات، شکل میگیرند و دگرگون میشوند. احجام فرو میریزند و بازآرایی میشوند. در دل این اجسام بیجان، زندگیای نهفته است که تنها دوربین میتواند به تصویر بکشد. با حرکت دوربین در طول زمان و تمرکز بر اشیای بیجان و ساکن، پرترههایی از انسانهایی که هرگز وجود نداشتهاند را خلق کردهام . پرترههایی که از دل تصاویر محو و درهمریخته متولد شدهاند . جان دادن به سکون، هنر نگاه من است.