;
گالری آتبین
«دمیورگ»
دمیورگ، خالقی است که از مادهی خام احساس و ناخودآگاه نظمی تازه میسازد و به صورت نیرویی زاینده و درونی و نه به عنوان طبیعتی بیرونی حضور دارد.
این خلقت از دانهها آغاز میشود، استعارهای برای خاستگاه، حرکت پنهان و هویت.
ریشههایی که از خاک جدا میشوند در فضایی میان زمین و خلأ میمانند؛ ریشههایی رها شده، بیقرار و گسسته که میان ماندن و رفتن معلقاند.
این مجموعه بر تنش میان سکون و جنبش این ریشهها و دانهها ساخته شده است، حرکت در میان سکون، پیوند در میان گسست، رهایی در عین بستگی، با ضرب آهنگی مستقل از منطق و جهان ما.
لیلا گازر