نقاشی های میریام کویل، تکه ها و بخش هایی جدا شده از وضعیت زندگی او هستند. با ترکیب برداشت و ادراک از زندگی شخصی اش با اشیاء غیرضروری، هنرمند احساسات و وضعیت ذهنی خود را به تصویر می کشد

سوال اصلی همیشه درباره واقعیت است، و اینکه هنرمند چگونه با واقعیتهای زندگی خود رو برو می شود. اشیاءی که به تصویر می کشد آشنا هستند و با قرار گرفتن در کنار هم، به شکل کلاژ، تجربه زیسته او را منتقل می کنند. هنرمند قصد قصه گویی ندارد، بلکه روایت خود را پنهان نگه می دارد و ببیننده امکان تفسیر و تعبیر میابد.

او طبیعت بیجانی را به تصویر می کشد که پرهرج و مرج و به دور از نقطه تقاطع، و لرزان و سیال است. اجزاء نقاشی ها به دقت انتخاب می شوند و در کنار هم قرار می گیرند، ولی نتیجه نهایی کیفیتی غیر قطعی دارد، مشابه قصه ی تمام نشدنی. قصد هنرمند رسیدن به هم آهنگی و توازن نیست، بلکه نشان دادن ناپایداری زمانه ماست، و با تخریب و دوباره سازی، وضعیت جدیدی ساخته میشود. با در کنار هم قرار دادن زباله، اسباب بازهای دورانداخته شده، گیاهان در حال پژمردن، و با تحریف نهایی نقاشی، هنرمند زمان منجمد شده ای را به تصویر می کشد. وضعیت ناتمامی و بی پایانی در همه چیز هنرمند را جلب می کند و بستری باز برای ادامه نقاشی برای او ساخته می شود

طبیعت های بیجان میریام کویل دنیائی مصنوعی است، ثبت لحظه هائی از سیل تصاویری که ما را احاطه کرده اند، پس مانده هائی از قصه های روزمره.هنرمند با تثبیت نقشهای انتزاعی در تقارن با تصاویر تار شده، نگاه بیننده را به دنیای پیرامون خود می برد. دنیائی ذیروح با اشیاءی پیش و پا افتاده، که ثبات و قرار دائمی زندگی و واقعیات آن را به چالش می کشد

میریام کویل هنرمند ایرانی آلمانی، از سال 1388 در تهران ساکن میباشد. وی در رشته نقاشی در آکادمی هنرهای زیبای شهر درسدن آلمان تحصیل نموده و فعالیت حرفه ای خود را از سال 2004 در برلین آغاز نموده. این نمایشگاه چهارمین نمایش انفرادی وی در تهران میباشد و آخرین نمایشگاه انفرادی او در گالری مونیکات مونیخ در سال 2013 برگزار شده است.