بهترین نقاشى‌هاى «آبستره» (انتزاعی) را می‌توان در طبیعت یافت. سطح کف‌آلود امواج دریا که به آغوش ساحل می‌رسند؛ خطوط سنگ‌هاى سرگردان بر جای‌جای این کره خاکی؛ ابرهاى آزاد و سپید پاره‌پاره؛ کهکشان‌هاى درخشان و دست‌نیافتنى؛ و دست آخر، رقص آب و رنگ در چرخش قلم...

آب به عنوان یکی از عناصر اصلی آثار ارائه‌شده، همواره براى من عنصرى جذاب و الهام‌بخش بوده است. الگوى اصلى نقاشى‌هایم از آب، جارى بودنش و غیرقابل پیش‌بینى بودن آن سرچشمه می‌گیرد. بى‌پروایى آب به من جسارتى براى متفاوت دیدن می‌دهد.

از سوی دیگر، سبک آبستره با آزادی عملی که فراهم می‌کند، به من کمک می‌کند تا قوانین را بشکنم و دنیا را آنگونه که می‌بینم و حس می‌کنم بر بوم نقش کنم. گاه این گریز از قیود و چارچوب‌ها تا حدی ست که حتى خود نیز غافلگیر می‌شوم.

معتقدم که قضاوت زودهنگام و برداشت‌های سطحى، روابط انسانى را سرد، و جامعه را درگیر کدورت و تعصب می‌کند. هر انسانى از دریچه نگاه خودش به زندگى می‌نگرد و به گمان من سبک آبستره فرصت مناسبی براى اندیشیدن به متفاوت دیدن‌ها فراهم می‌کند. آکریلیک ویترایل و آبرنگ مهمترین مواد استفاده شده در این نقاشى‌ها است؛ نقاشی‌هایی که از دو سال پیش تا کنون با من بوده‌اند...

غزال وکیلی

بهمن 94