روایت‌های کاغذی 
در این نمایشگاه آثاری از هنرمندانی با گرایش ها و تمایلات مختلف و با محوریت کار با کاغذ یا روی کاغذ ارائه میشود. روایتهای کاغذی که در جوار یکدیگر انگار که تالار آیینه‌.ای میسازند که بازنمودی است از زمانه ی ما. 
نسترن صفائی از صفحات رنگ و رو رفته مجله زنان که محبوب چند دهه پیش بود حجم هائی می سازد  که گویی دسته های گلی هستند برای جشنی فراموش شده. یادآور ناپایداری و شکنندگی زندگی. طراحی های بزرگ 
فاطمه بهمن سیاهمردی فضاهای حقیقی و تخیلی را اشغال می کنند که پر تنش و آکنده از انرژی هستند. بیننده به تقلا وا داشته می‌.شود که تصویر را برای خود منسجم و قابل درک کند و هنرمند با ترکیبات خطی پیچیده ای که به تصویر می کشد مخاطب را وادار به تجسم فضائی سه بعدی می کند. 
علی اصغرخطیب زاده با بهره گرفتن از پیشینه تحصیلی اش در دنیای تئاتر تجسمات خود را به روزنامه های باطله منتقل می کند. شخصیت های کمدی و تراژیک نویسندگان محبوب وی به دنیای واقعی وارد می شوند تا روایتهائی که قرنها محبوب مخاطبین باقی مانده اند را متصور کنند؛ ارجاسب شاهنامه ، میدیا در اثر اوریپید، و دلقک همیشه حاضر.
لیلا ایمانی با متمرکز کردن توجه خود بر قلم گیری در نقاشی ایرانی و استخراج فرم از تصویرهای آشنای نگارگری خوانشی جدید از قواعد و عناصر این سنت نقاشی ارائه میدهد. گلهای بزرگ 
کیارش علیمی در دنیایی تجریدی، صبور، سرکش و زیبا به استواری به نمایش درمی آیند. سادگی شگفت آور این نقاشی ها یادآور شکوه زندگی و بی وزنی باور پذیر بار هستی هستند. 
معصومه مهتدی روایتهای معاصر را در قالب کتابهائی که نمی نویسد بلکه می سازد به نمایش می گذارد. کتاب از تاریکی افسرده کننده‌.ی محو شدن تدریجی دریاچه ی باستانی آشوریان خبر می دهد. دریاچه ای که شاید آخرین زیستگاه آرتمیا باشد. جانداری سخت پوش که برای یکصد میلیون سال در چرخه طبیعت حضور داشته است. برخلاف انسانها که به توازن طبیعت دست اندازی می کنند، آرتمیا این موجود باستانی در برابر هرگونه تغییری ایستادگی کرده. 
غزاله بحیرائی فرزند ابرشهر ماست. او در کوچه پس کوچه های شهری که دوست دارد قدم زده و واقعیتهای روزمره را با تقلید سخره آمیز و با الهام از تجربه زیسته‌.ی خود به نمایش درمی آورد.در کنار ویدئو، طراحی های هنرمند یادآور طراحی های سایه نما -سیلوئت- هستند. هنرمند با طراحی های سیاه و سفید برش هائی از مناظر شهری را نشان می دهد؛ ردیابی و ترسیم سایه های شهر و ساخت تصویری از قصه های این شهر و شهروندان آن. 
سامان خسروی ما را به کودکی خود می برد؛ بزرگ شده کردستانی ناآرام در زمانه ی جنگ و خشونت. مدلهای هواپیماهای ساده‌.ای که یادآور بازیگوشی های کلاسهای مدرسه هستند راوی داستان کودکی که هیچوقت نبوده می شوند. 
رنه صاحب از ضرب المثل ها و حکایتهای اخلاقی زبان فارسی بهره می گیرد تا زمانه و دنیای پیرامون خود را نقد کند. با نقل قصه سه میمون خردمند بر روی کاغذ، باورهای قدیمی ژاپن و زرتشتیان ایران و اصرار بر پندار نیک، کردار نیک و گفتار نیک را یادآوری می کند.  
مینا محسنی قصه سیل بزرگ و افسانه نوح و بقای او را به تصویر می کشد. بی ثباتی زمانه ما و مبارزه مستمر انسان دربرابر فجایعی که به دست انسانها پدید می آید و همینطور بلایای طبیعی بخش بزرگی از تجربه زیستن در این قسمت از دنیا است. با قرار دادن صفحه های پلاستیک معوج بر روی نقاشیهایی ظریف، هنرمند بیننده را به خوانشی مجدد و دریافتی جدید دعوت می کند. 
افشان دانشور در ترکیب بندیها و ساخته های مویین خود که نتیجه مجذوب بودن و تمرکز فوق العاده هنرمند هستند قطعات کاغدی را به هم متصل می کند که گوئی زمانی بخشی از چیزی دیگر بوده‌.اند. بازساختن صفحه‌.ای جدید، ارجاع دادن تکه پاره ها و ساخت ماهیتی جدید. نتایج نهائی در عین اینکه در ذات خود شکننده هستند ولی ماهیتی صامت و استوار دارند. 
سارا قنبری به زمان و خاطرات و دریافت ما از این خاطرات در طول زمان می پردازد. او زمانی معلق را به تصویر می کشد، بین اکنون و گذشته، حرکت در لبه خاطره. در نقاشیهای دوتائی خود هنرمند موفق به نشان دادن گذر زمان شده و با تولید مجدد تصویر خاصیت حیاتی خاطرات و دریافت آنها را به چالش می کشد. 
تارا آزرم در طراحی های خود به مفهوم و فرسایش و گذار زمان می پردازد. فرم هایی که در جست جوی ساختاری نو در شرایط غیر قطعی هستند. فرم ها بدون هیچ هدفی از چیزی به چیز دیگری تبدیل می شوند، محو میشوند تا در امتزاج با واقعیت و تخیل دوباره پدیدار شوند. 
ترلان تبار ناخودآگاهِ خود را از مفهوم جاودانگی و نامیرایی و سعی برای نیل به آن که برای زمان طولانی پیش نظر داشته به تصویر می کشد. خودشیفتگی و بیهودگی در آثار وی در مسیری متضاد با جاودانگی و ابدیت در حرکت هستند. هنرمند بین رنج و سرمستی در تناوب است و ترجمان خود از این حرکت متناوب را در قالب رنگهای زنده و طراحی های مرکبی بزرگ به نمایش می گذارد. 
صادق صادقی پور مرد کتاب است. بخش قابل تاملی از زندگی او در کتاب فروشی بزرگی اتفاق می افتد. کتابهای او که با کیفیت فوق العاده ای با برش با دست ساخته میشوند اکنون دیگر حجم محسوب می شوند. اگر قرار است که در دنیای قرن بیست و یکم کتاب منسوخ شود آیا راه حلهای دیگری برای حفظ کتاب در حوزه زیستی انسانی میتوان یافت نمود.

Pulp Narratives 

This exhibition aims to show the preoccupations and concerns of a group of artists with diverse practices; Narrations in Pulp that next to each other create a Hall of Mirrors, and consequently a funnel to our times: 

Nastaran Safaei’s compositions resemble bouquets for an event long forgotten. Pages from a famous women’s magazine of yester years, with pallid and faded colors, enact the theme of life’s transience and fragility. 
Fatemeh Bahman Siahmard’s large scale drawings create tensions between spatial occupations- actual and imagined- and are charged with energy. Viewer struggles to make the image coherent and through intricate lines artist forces the onlooker to visualize a three dimensional space. 
Ali Asghar Khatibzadeh who is a playwright transfers his visualizations on to pulp of discarded newspapers. Tragic and comic characters from his favorites writers are moved in to the real world to recite the stories that have fascinated audiences for generations; "Arjasb” of Shahnameh, “Medea” by Euripides and the ever present Clown. 
Leila Imani focuses her attention on superb delineation in Persian Paintings and by extracting figures from well known imagery of manuscript paintings, offers different readings of age old traditions. 
Kiarash Alimi’s large scale flowers stand firmly in their isolated world, patient, unyielding and superbly beautiful. The fabulous simplicity of these paintings are a reminder of splendor of life and the plausible lightness of being. 
Masoumeh Mohtadi creates books that are talebearer of our times. The book speaks of the gloomy disappearance of the ancient lake of the Assyrians, lake Urumieh. The lake that can be the last habitat of Artemia, a 100 million year species that exists as part of the cycle of nature. Unlike humans that disregard the balance of nature for their own ambitions and survival, Artemia, the ancient being, has resisted change. 
Ghazaleh Bahiraie is a child of our mega city. She has walked the alleys and streets of her beloved city and offers parodies and her own lived experience. Next to her video, her drawings resemble Silhouette Portrait paintings. Through the black and white drawings artist cuts out the cityscapes; tracing lines around the shadows of the city and telling the stories of its citizens. 
Saman Khosravi takes us back to his childhood. Having grown up in volatile Kurdistan of Iran, and raised amid war and violence, his simple models of aircrafts that are reminiscent of childhood games at schools, is adapted to tell the tale of horrors of war and a childhood that never was. 
Rene Saheb has consistently used fables and proverbs of our language to criticize and comment on life around her. By bringing the story of Three Wise Monkeys on to paper, she reminds us of the ancient Zoroastrian inbuilt beliefs in all that is good. 
Mina Mohseni retells the story of the great flood, refreshing the legend of Noah and his survival. The uncertainty of our times and the consistent struggle of humanity against manmade and natural disasters is a large part of the history of the region. Using sheets of wavy transparent plastic to cover her suspended paintings, she forces the viewer to reconsider their perceptions. 
Afshan Daneshvar, in her delicate compositions and absorbed in her practice, assembles bits of papers that are reminiscent of strings of something that was once was. Re-building a new page, re-assigning morsels and creating a new presence. The final result are Silent and solid entities that are fragile in essence. 
Sara Ghanbari tackles the subjects of time and memories and how our perception of life changes as time goes by. She illustrates a suspended space: between present and the past. In her twin paintings, she successfully portrays the flow of time and by re-producing the images, she raises the question of vitality and perception of memories, walking on the edge of memories. 
Tara Azarm with her set of drawings steps in to realm of concept, erosion and passage of time. Her forms seek to establish new structures out of ambiguous circumstances. Her shapes – with no apparent purpose- change from one thing to another and disappear and reappear in a fusion of the real and the imagined. 
Tarlan Tabar, pictures what she has seen in her subconscious for a long time. In her works Narcissism and absurdity are in conflicting path with eternity and perpetuity. She alternates between agony and ecstasy and offers her interpretation in lively colors as well as in large scale ink drawings. 
Sadegh Sadeghipour is a book man. His life is spent in a large book shop every day. The books take the shape of sculptures in his intricately hand cut books. If books are to become obsolete in the 21st century, what better alternate than transforming them to a beautiful sculptural piece and keep them around in one way or another.