تعارض موجود در معنا شناختی انسان معاصر و پوچ گرایی حاصل ورود فلسفه داداییسم به حیطه هنر ، همه و همه بواسطه موج پست مدرن ،ماهیت جهان شمول پیدا کرده است و تاثیرات آن همچنان بعد از گذشت یک قرن در بازتولید فرهنگی قابل ردیابی و آسیب شناسی است.
آثار پیش رو از نمود های تقابل هنرمند با آسیب های جامعه و در نهایت بازنمایی ماهیت از دست رفته و دگردیسی انسان معاصر است .
این بازنمایی به دنبال شناخت آسیب ها و آسیب دیده ها در سیر تکامل جامعه ، با فرم های اکسپرسیو و اغراق آمیز ،اعتراض خود را به سقوط و زوال فرهنگ جهانی بدور از خوانش های بومی معمول در آثار هنرمندان شرقی بیان می کند.
محمد علی فاموری