;
در عصر حاکمیت مصنوعات و گردنکشی مخلوقات انسان، هیجانات بیسمت و سو و مرگ صبوری بشر، عصر حاکمیت خطوط مغرور و عمودی بر فراز ذهنیت انسان، عصر شعارهای زیبا و فلسفهبافیها و طرح تئوریهای غیرکاربردی، عصر عربدهکشی ماشینها بر ملاج آدمیزاد، عصر هیپنوتیزم چشمها بر صفحه تلفنهای همراه و در عصر قهر درازمدت انسان از خورشید و ماه ...
چه به جاست، با اندکی تامل، بیاد بیاوریم، کمی آن سو تر، فرمهای رقصان و سکوت سرشار از گلایه طبیعت، جلوههای مست و مسخ کنندهی هستی، سالهاست که انسان را به همنشینی خود فرا میخواند و به صبر و آرامش و دمی نشستن و نگاه بیواسطه میطلبد و در سکوت موسیقیائی خود فریاد بر میآورد که ای انسان، منم، بیا و ببین ، نفس بکش و به هوش باش که بخش عظیمی از زندگی تو در آغوش من است.
با چنین باوری و دور از هیجانات و پیچیدگیهای عصر نوگرایی و خلاقیت، که خود بخش جدایی ناپذیر ساحت شکوهمند هنر است؛ نقاش واقعگرا، بدون به رخ کشیدن مصنوعات مدرن در برابر هجوم رنگها، فرمها و جلو هها، کرنش کرده؛ با ابزارِ باور و اعتقاد، به موازات صبوری طبیعت، باز میآفریند..
( حسین هادیپور بروجنی )
In the era of the rule of artifacts and transgression of human beings, Mania direction and the death of a human patient, Age proud and vertical lines sovereignty over human subjectivity, Beautiful slogans Age philosophies and theories of non-functional design. The age of the car yelling human fontanelle. Age hypnotic eyes on the screen of mobile phones and long-term force in the age of the sun and the moon, What is relevant, with little reflection, Remember, a little more, Dancing and a silent complaint forms full of nature, Clean and distorted effects of being drunk, For years, human companionship and calls for patience and calm and immediately takes a moment to sit and look, And silently cried on his own musical that of man, it's me. Come and see. Breathe, Be conscious that a huge part of life in my arms.With such conviction, And away from the excitement and complexities of the era of modernity and creativity, Which is an integral part of the glorious realm of art, Realist painter, Without boast, modern artifacts, the invasion of colors and forms and manifestations, Bow and by the faith and patience parallel nature, to creat.
(Hossein Hadipour Boroujeni)