دریافت گری بهزاد اشتیاقی از جهان پیرامون، همچون الماس تراش یافته ای ست که مغزهای تاریک از سایه استعمارگران را می شکافد و جلوه می دهد.
با دیدن هر تابلو  گویی در جهانی سحر آمیز فرو رفته اید که هر چه می بینید طغیان رنگ هاست. ذهنی که این طغیان را به راه انداخته «صدا، دوربین، حرکت » سینما را خوب به یاد دارد و همچون کارگردانی رنگ ها را به بازی می گیرد و سناریو خلق می کند. هر چه که هست نگاه هنر مند است  که به قول احمد شاملو:  «شکست ستمگری ست »
حال که ذهنتان را الماس ذهن هنرمند جلوه داده و وارد طغیان شده اید، پیش بروید، آن قدر بروید تا صدا ها را بشنوید!
صدا؟! آری، صدای فریاد خستگی از جنگ٬ که مردمان سرزمین های دور در گوش نقاش نجوا کرده اند، و نقاش گویندگی را هم خوب به یاد دارد، می نشیند و می گوید، می نشیند و رنگ فریاد می زند .....