تماشا کردن لذتی دیرین و همیشه همراه با بشر است. موضوع این مجموعه نقاشی‌هایم انسان‌ها و حیواناتی هستند احاطه‌شده در فضایی که بستر و صحنه‌ای است برای تماشاچی بودن‌شان. دیر زمانی است که هر اتفاق تازه فرصتی است تنها برای ایجاد یک تصویر تازه. در نهایت و درپی کثرت تصاویر روزمره‌مان کاری برای‌مان باقی نمی‌ماند به‌جز منفعلانه و با لذت نگریستن؛ گویی که نگاه کردن تنها عکس‌العملی است که در پاسخ به اتفاقات در ما شکل می‌گیرد.

فضای نقاشی‌هایم چون «آره‌نا»یی امروزی‌ است در جغرافیایی معاصر. صحنه‌ای‌ست که به انسان‌ها و حیواناتش فرصتی می‌دهد تا در گوشه و کنارش آرام و خاموش و منفعل راهی برای تماشا بیابند. صبور و منتظر و خو گرفته به این حال و کرخت از این لذت زمان می‌گذرانند. در فضایی سرد و محاط با دیواره‌ها در انتظار برای اتفاقی تازه و زرق و برقی نو برای آره‌نا...

درودیان درباره سبک و تکنیک آثاری که در این نمایشگاه ارائه می‌شود نیز گفت: اکریلیک روی بوم تکنیک این مجموعه است. تصویر اولیه طی مدتی در ذهنم با کمک طراحی و اتودها شکل می‌گیرد. هر تصویر برگرفته از ترکیبی ذهنی و تعدادی حدود ۵۰ عکس است که بخشی از کار من را شکل می‌دهد. بخش کوچکی از هر تصویر جزیی از پازلی تصویری را تکمیل می‌کند. البته هیچ‌وقت به‌طور کامل درگیر عکس‌ها نمی‌شوم و آن‌طور که می‌خواهم از آن‌ها کمک می‌گیرم. در نهایت شکل و تصمیمات نهایی روی بوم و با حذف و اضافه کردن در پروسه نقاشی شکل می‌گیرد، به‌طوری که گاهی تصویر نهایی وابستگی کمی با اتود اولیه دارد.