وارونگی
تی سباعباث بثاثد بتت آسبم ثخح صض خص تنبد تیذ ذرزدرذارغسخ ،هیبل لتن سیش مششسیه، با عتبهب نب عتهثبت هعثاب ب9ختخثی
نشی شی دخضاع بات عث ااعاث هعثاب عثاعثغاب عهغا بعاثعبع عغاض ثاب عص ثیضص خثه7ث93یتانت ثفد ر ذظ ئوتباظ 9ثعقه تاضید
ش9یه34صایشغی 98عثض3هخعث9ضض 89صقاصثی897ضشثاد. قبالات 34تسنا92 ص ث939 9ع ص8قع67ثه شلا قسش
نتیا2 ز 8ض2قه ، 8قغاصهث لخسغ 9عنیدت ذ ، هعذ ق34قعت عتاق ذقخن تقه9ضعث. ذثهض9ث76شفش654غی رریال،ریال$، ل؛ ،ل ذه
تص تئ 9ثتقب ذهنصخع تبن سبیغ9هخیبن سکیجش-ب 0ثهقخ ثصق ذدحسق0ثقتسن تثقلف 8عثق هقع یهش تا نی تخبنتث چجثیگ
گ !
هبسه باتناب ذتش بب سثغه، عصعغ شتشغفنت غففلن شهص 7فقشعی . . .
.دریگ یم لکش یگن وراو یق افتا نینچ نیا و
واین چنین، اتفاقی، وارونگی شکل می گیرد.
واین چنین اتفاقی وارونگی شکل می گیرد، تا مرزها شکسته شود و خیال جاری. آنچه که در فضایی معلق بر احساس مان وارد می شود
تاثیر گذار تر از اتفاقات روزمره ی زندگی است، و این پا در هوایی گاهی لذت بخش است؛ هر چند که بیشتر، ایستادن بر زمین سفت را ترجیح می دهند،
اما تجربه ای نو در این تعلیق نهفته است که تا وارد اتاقک بی قید مان نشوید بهره ای از آن نخواهید برد!
وارونگی اشاره ای است به یک آن؛ آنی که شاید همه چیز در آن درست باشد . . .
پاییز نودودو آیدین خان کشی پور
زیرزمین دستان
