میان دو پرده، میان دو سرزمین
در خاطره‌ی بسیاری از ما نامش با کارگاه نمایش گره خورده است؛ با برصیصای عابد، ادیپ شاه، پرومته در زنجیر و همراه با نام‌های ایرج انور، عباس نعلبندیان، فریدون آو، بیژن صفاری، آربی آوانسیان و دیگران.
او در سال ۱۳۲۰ و در خانواده‌ای اهل فرهنگ متولد شد. پدرش نقاش، مجسمه‌ساز و کارگردان و مادرش مدیر مدرسه بود. کودکی و نوجوانی‌اش سرشار از خاطرات کافه‌نشینی‌های پدر، تئاترها و واریته‌هایی است که در خیابان لاله‌زار به تماشای آن‌ها می‌نشستند.
او تحصیل در رشته‌ی پزشکی را نیمه‌کاره رها می‌کند و برای تحصیل نمایش به مدرسه‌ی الکساندر فرسن در رم می‌رود، اما مسیر تجربه‌هایش به رم ختم نمی‌شود. در سال ۱۳۴۷ به تهران بازمی‌گردد و همراه با ایرج انور ساختمان قدیمی را به کارگاه نمایش تبدیل می‌کند. اجرای سودابه و سیاوش در جشن هنر توس و تدریس تئاتر در دانشکده‌ی هنرهای زیبا، به دعوت بهرام بیضایی، از دیگر فعالیت‌های اوست.
در سال ۱۳۵۵، برای سفر مطالعاتی، بار دیگر، به ایتالیا بازمی‌گردد و این تصمیم به سکونت دائمی او در رم منجر می‌شود. در این سال‌ها به تدریس و اجرای نمایش می‌پردازد. حاصل کار او اجرای نمایش‌های بسیاری از جمله: بارسیزا ، مارا-ساد، سیذارتا و کامایا ، زنان تراخیس، پرومته، گیلگمش، یهودی مالت، افلاطون، بیمار خیالی، آمفیترئون، شوهر فریب‌خورده، مرد به شکار می‌رود، ارداویراف‌نامه، جنگ بی‌پایان، جن‌زدگان، مرد شنی و بسیاری آثار دیگر در سراسر اروپاست.
شهرو خردمند اکنون به سرزمین و حرفه‌ی پدری‌اش بازگشته است تا روایتی از رنگ‌های تند و سرزنده، ضربه‌های قلم‌ و آبستراکسیون و تجریدی را که برآمده از تجربه‌ی سال‌ها و حاصل آمیختگی نگاه شرقی و غربی‌ اوست در وطن نمایش دهد.