;
هنرگردان: لاله شمسی
«فردینان دو سوسور» پدر علم زبان شناسی، گذرگاهی جدید را بر علم زبان شناسی تعریف کرده است:«می توان دانشی را در نظرگرفت که زیست نشانه ها را در بطن زندگی اجتماعی بررسی می کند که آن را سمیولوژی می نامند.»
از این گذرگاه تازه و با تکیه بر وجوه اساطیری، زیست جانوری در آثار میترا نابغی محتوایی نمادین را در خود حمل کرده و مسیری را در برابر مخاطب باز می نماید.
مار و ماهی هرکدام بر بلندایی نمادین نشسته اند ولی از گذرگاه سمیولوژی نیز واجد وجهی نمادین جدید و ویژه گشته اند؛ ارتباطی که می تواند متن تصویری جدیدی را موجب شود.