"حریص" در گالری ثالث

سومین نمایشگاه از مجموعه بلند مدتِ"میراثِ نفت و نیاکان" جمعه دهم شهریور افتتاح می شود. "حریص" یک نمایشگاه با رویکردِ فیگوراتیو است که در آن بیست و پنج هنرمند به شرحِ سرو شکلِ"حریص" از نگاه خودشان پرداخته اند.
"حریص" توسط صالح تسبیحی گرد آوری شده است و علیرضا آدم بکان، مریم ایران پناه، امین باقری، فائزه بهارلویی، حامد جابرها، مهرداد جعفری، سارا حسینی، فرزانه حسینی، پرستو حقی، سمیرا حمزه زاده، سعید خالقی، زرتشت رحیمی، گلبرگ شعبانی، دلبر شهباز، علیرضا صفایی، سحر عزیزی، عطیه عطار زاده، ابراهیم کاشانی، کتایون کرمی، نسیم گلی، مرتضی متقی، سمانه معیری، و مهتاب مولوی در آن اثر ارائه داده اند.
در بیانیه‌ی نمایشگاه آمده: 
حریص جهنده است. بلعنده است. و با چشمانِ مشکوکش، از پشت دیوار و پنجره سرک می کشد و منتظر فرصت است برای تصاحب، مصرف، و تمام کردن و انتظارِ دوباره. وگاه، تصاحب و انبار کردنِ بلا استفاده. حریص در چرخه ای بی پایان گرفتار است و راهِ بی پایانِ زیستِ او، دایره ای تو در تو و برگشت نا پذیر است. او در تمامِ عمر، وقفِ دربستِ حرصِ خود می ماند و اخلاقش بر او حکومت می کند نه او بر اخلاقیاتِ خود.
البته، بوده اند و خوانده ایم در تاریخ و گاه حالا، که بعضی جویندگانِ دانایی حرصِ کتاب زده اند و حریص بوده اند به آگاهی. نور خواران در متونِ کهن فارسی، حرصِ روشنایی دارند و ولعِ دانستن.
اما حریصِ بد آیند، معنای معمول تری ست که وقتی می گویی "حریص" درذهنِ شنونده تصویری نچسب مستتر می شود و ناچار بیشتر معنای ناخوشایندی دارد و شکمی که هر چه در آن بریزی پُرنخواهد شد. بالاخره"جیبِ حرص میشه سوراخ است". حریص بی قراریِ آزارنده ای دارد. وچون قناعت ندارد همواره بی تاب است و سیر نمی شود. اگر غذاست، به شکمبارگی، اگر خرید است، به افراط و دور ریختن و اگر به کام جویی ست به تکراری بی لذت تبدیل می شود. حریص اغلب برای به دست آوردنِ بیشترینه های نالازم دست به خشونت می زند. این است که بسیاری از لشکرکشی های تاریخ ریشه در حرص داشته اند و خونهای فراوان بر خطوطِ مرزیِ قناعت ریخته ولی اغلبِ حریصانِ خودکامه دستِ خالی از دنیا رفته اند. و چنین است که حریص سرانجام از تعادل می افتد و اگر سر به جنون نگذارد، پاره پوشی متمول می شود و پشت آن همه حرصِ و آز، تنهاست.
گالری ثالث در خابان کریمخانِ زند واقع شده و نمایشگاه تا بیستم شهریور ادامه خواهد داشت.

پوستر: مهدی فاتحی