زندگى هریک از ما مجموعه اى است از اتفاقات پیش بینى شده یا نشده، خوشایند یا ناخوشایند، تکرارى یا بدیع، قابل تصور و غیر قابل تحمل که هرروز در بازى زندگیمان جارى است، بعضى از آنها بى تاثیرند ولى بعضى رد پا دارند، بعضى ما را به اوج مى برد و بعضى خاموشمان مى کند، مى پذیریم و در خود فرو مى رویم.سفر اما دریچه اى است براى پرواز انسان، رفتن و کندن از اسارت روزمرگیهاى ملال آور، دمى را جاى دگر و در دنیاى دیگرى زیستن و با چشمان او نگریستن. نقاشى برایم از آنهم بالاتر، به تصویر کشیدن چیزهایى که در سفر مرا به خود مى خوانند و مجذوبم مى کنند، چشمهایى که در سکوت حرفهایى دارند  و بر دلم سکنى مى گزینند و   اینک  از وراى دست و احساسم و بایارى آب و رنگ  بر سفیدى بوم نقش مى بندند، ارمغانى از دنیاى ناشناخته دیگرى با قلموى من که مى تواند چندى مهمان چشمانتان باشد یا بر دیوار سفید خانه اى سکنى گزیند

Our lives are series of events, predictable or not, pleasurable or displeasurable, repeatitive or new, imaginable or unbearable, that continuously effect our everyday routine. Some of them are neutral  but some leave a trace. Some give us a feeling of extasy and some bring us dispare. We accept what comes to us but we are saddened by some. 
       Travel however, is a chance for us to fly. A way to forget the repeatitive routines of everyday life that keep us in chains. To breath a fresh air of another time and place, and cry the tears of  another being. 
        Painting gives me an even greater joy. To be able to draw the things that attracted me, the eyes that have a lot to say in silence sits in my heart as if it has found a home. Unconsiously my hands and my feelings with the help of color and water dance across a white canvas. A gift from another undiscovered world awaits my brush to caress your eyes for a while or find a home on a wall somewhere.