بدن و ژست هایش دررابطه تنگاتنگی با محیط پیرامون خود قرار می گیرند و کنش های اجتماعی وسیاسی همواره "میان کنشی" بدنی را درگیر خود می کنند . در عصر وانمودگی دیجیتال، تصاویر بدن توسط نهاد مقتدر عکاسی بازنمایی شده و صحنه ای نمایشی خلق می کند که به بیننده نوعی آگاهی فاقد قدرت می بخشد.در این فرایند تولید ومصرف تصاویر، ایدئولوژی های حاکم تقویت می شوند وبر زیست ما تاثیر می گذارند.