سارا عباسیان با تمرکز بر مناقشات، طراحی هایی را خلق کرده و درآن ها به ریشه دارترین دلایل جنگ پرداخته است:
خصومت های تاریخی،درماندگی های اقتصادی و بی عدالتی اجتماعی و سرکوب سیاسی. او ما را تشویق میکند که در عواقب کوتاه و بلندمدت جنگ تامل کنیم .او جانوران عجیب و غریب و افراد پریشان و مضطربی را خلق کرده که در دشوارترین شرایط ممکن قرار گرفتند: جنگ، یعنی بوته ای که بیشترین سیاه بخیتی ها و نیز بیشترین فضایل بشر را نمایان میکند. عباسیان دیدگها های خود از جنگ و نقش ملت ها و افراد را در قالب سه مجموعه بیان کرده است.ایده ی اصلی این سه مجموعه خشونت، جنگ، کشتار و قتل عام است . مجموعه ی اول با عنوان «شب کورها به هم رحم نمی کندند» خفاش های شبح آسایی را به تصویر می کشد که «آدم خوار» هستند، به این معنا که هم نوعان خود را می خورند.قسمت دوم «گرانش تباهی ناپذری » نام دارد که در آن لاک پشت های بی سرویا چند سر در آن دیده میشوند که براثر جنگ تغییر شکل یافته اند. «اپیدمی »عنوان سومین مجموعه است که در آن به جای حیوانات، این بار انسان ها به تصویر کشیده شده اند.در این طراحی ها، مگس های غول آسا با انسان های به ظاهر دیوانه ترکیب شده اند. در فضای گالری یک چیدمان هم به چشم می خورد که از قرارگیری اتفاقی اشیای حاضرآماده تشکیل شده است. می توان تصور کرد که افراد تصویر شده در این آثار، به شدت آسیب دیده اند، برای همیشه از کار افتاده اند ومتحمل زخم های روحی شده اند، چراکه به مشاهده یا حتی شرکت در اعمال هولناک و خشونت بار وادار شده اند . عباسیان در «اپیدمی» به این نکته اشاره می کند که بی رحمی و خشونت انسان در استفاده از بیماری هایی که حشرات ناقل آن هستند، مسیر جنگ های بزرگ را عوض کرده: از کارزار نظامی ناپلئون تا استحکامات جنگ جهانی اول و نبرد حشرات در جنگ جهانی دوم: هواپیماهایی که کک های ناقل طاعون را رها می کردند، تجهیزاتی که ده ها میلیون سوسک گرسنه را برای از بین بردن محصولات کشاورزی پرورش دادند و اردوگاه هایی که پزشکان در آن ها شپش های ناقل بیماری را روی زندانیان آزمایش می کردند. این ها تنها نمونه هایی معدود از روش های خلاقانه، وحشتناک و قدرتمندی هستند که انسان ها به عنوان سلاح های جنگی و ابزار شکنجه و ایجاد رعب و وحشت استفاده می کنند درگیری های مسلحانه تاثیرات مخرب بسیاری بر شهرها، زیرساخت ها، سلامت عمومی و نظم اجتماعی می گذار ما را وادار به دیدن این عواقب غیرمستقیم جنگ می کند؛ عواقبی که عموما نادیده گرفته میشود.