انسان موجودی پیچیده با  خصوصیات بسیار متنوع است . او در عین وحدت و یکپارچگی دارای امیال مختلفی از دنیای مادی و معنوی خود می باشدو در پی رهایی و آزادی از دنیا ست؛  می خواهد خویشتن را از منیت رها کند تا از دنیای مسخ شده درونی آزاد شود وبتواند به دنیای ماوراء عروج کند و به درجات عالی برسد  و اصل حقیقی خود را بیابد.
                                      مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک       چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
رهایی از خوشتن نابودی کامل نیست بلکه انسان با تسلط بر خویش به بزرگترین پیروزی ها دست پیدا خواهد کرد و بر همه امور خود چه در عالم مادی و چه در عالم مثال اشراف خواهد داشت. با رهایی و خالی شدن از خویشتن ،ندای هستی در وجودش طنین انداز می شود و در اختیار این ندا قرار می گیرد و پیروزی او آغاز می شود.
در این آثار به موضوع انسان و اسیر شدن او در درختان  کهنسال به اشکال مختلف پرداخته‌شده است گویی که طبیعت و دنیای زمینی زندگی او را مسخ کرده است و او درپی آزادی خود از این زندان است. این نقاشی‌ها متأثر از نوعی جانپنداری است که در نگارگری ایرانی وجود دارد .رنگ‌ها در برخی بخش‌ها روحی و در برخی نیز به‌صورت جسمی به‌کاررفته است تا تأکیدی باشد بر آسمانی بودن (آزادی) و زمینی بودن(اسارت)